ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ
H Παγκόσμια Ημέρα των Ταχυδρομείων αντικατοπτρίζει την επέτειο από την ίδρυση της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης και διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 9 Οκτωβρίου.Καθιερώθηκε για να αναδεικτεί ο ρόλος των ταχυδρομείων στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων και των επιχειρήσεων και την καθοριστική συμβολή τους στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη των χωρών.
Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση
Είδος Οργανισμός
Ακρωνύμια UPU
Επικεφαλής Έντουαρντ Νταγιάν
Κατάσταση Ενεργός
Ίδρυση 1874
Έδρα Βέρνη
Ιστοσελίδα www.upu.int
Ακρωνύμια UPU
Επικεφαλής Έντουαρντ Νταγιάν
Κατάσταση Ενεργός
Ίδρυση 1874
Έδρα Βέρνη
Ιστοσελίδα www.upu.int
Η Παγκόσμια Ταχυδρομική Ένωση (Union Postale Universelle, Universal Post Union), UPU (προφέρεται γιου-πι-γιου), είναι διεθνής οργανισμός που συγκαταλέγεται σήμερα στις ειδικές οργανώσεις (οργανισμούς) του ΟΗΕ.
Ιστορία Πρωτοδημιουργήθηκε το 1875 με τη Συνθήκη της Βέρνης με το όνομα General Post Union με έδρα τη Βέρνη με κύριο σκοπό τις καλλίτερες και συντονισμένες ταχυδρομικές αποστολές αρχικά στην Ευρώπη αλλά και την αποφυγή αποστολών απαγορευμένων ειδών όπως όπλα, ναρκωτικά, κ.λπ. Το 1947 ή Ένωση αυτή συμπεριλήφθηκε στους επιμέρους οργανισμούς του ΟΗΕ όπου και έλαβε το σημερινό όνομά της, διατηρώντας την έδρα της στην ίδια πόλη. Στη UPU συμμετέχουν σήμερα όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Όργανα της UPU Επιδίωξη της Ένωσης είναι η συνεχής βελτίωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών και η προαγωγή στον τομέα αυτόν της διεθνούς συνεργασίας. Έτσι το κάθε κράτος μέλος αναλαμβάνει τη διεκπεραίωση της αλληλογραφίας των άλλων χωρών με τα καλλίτερα και ταχύτερα μέσα που διαθέτει για την εσωτερική του αλληλογραφία. Όργανα της Ένωσης για το σκοπό αυτό είναι:
|
Η ιστορία του ταχυδρομείου
Οι πρώτοι ταχυδρόμοι
Η ιστορία του ταχυδρομείου πάει πίσω στους αιώνες, αρχικά με τους αγγελιοφόρους να μεταφέρουν προφορικά μηνύματα και στη συνέχεια να παραδίδουν και υλικά αντικείμενα (πέτρες, φύλλα ή φλοιούς δένδρων, δέρματα ζώων…) επάνω στα οποία ήσαν γραμμένα τα μηνύματα με διάφορους τρόπους. Γεννιέται έτσι το ταχυδρομείο και εμφανίζονται οι πρώτοι ταχυδρόμοι.
Τα πρώτα ταχυδρομικά ίχνη εντοπίζονται στην Κίνα, την Αίγυπτο, την Ασσυρία και τη Βαβυλωνία όπου οι ταχυδρομικές υπηρεσίες αξιοποιούνται μόνο για την κάλυψη κρατικών αναγκών, ενώ η πρώτη κανονικά οργανωμένη ταχυδρομική υπηρεσία, για την οποία υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες από τον Ηρόδοτο και τον Ξενοφώντα, συγκροτείται από τον ιδρυτή της Περσικής Αυτοκρατορίας Βασιλιά Κύρο, στα 500 π.Χ.
Στην Αρχαία Ελλάδα, μολονότι η μυθολογία αναφέρει ως πρώτο ταχυδρόμο το Θεό Ερμή από το δωδεκάθεο του Ολύμπου, ο οποίος και λατρευόταν ως κήρυκας και αγγελιοφόρος, δεν υπάρχουν μαρτυρίες για οργανωμένη ταχυδρομική υπηρεσία, με τη μορφή που εμφανίζεται σε άλλες χώρες της εποχής, όπως στην Περσία. Οι ανάγκες επικοινωνίας των πόλεων καλύπτονταν από αγγελιοφόρους.
Κατά τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή περίοδο η ταχυδρομική υπηρεσία λειτουργεί στον ελληνικό χώρο αποκλειστικά για την κάλυψη κρατικών αναγκών.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι προεστοί προκειμένου να επικοινωνήσουν με όσους ζούσαν στο εξωτερικό, χρησιμοποιούν ευρέως επιστολές που στέλνονται είτε με έμπιστα πρόσωπα ειδικά επιφορτισμένα με τη συγκεκριμένη αποστολή, είτε με ταξιδιώτες. Χρησιμοποιούν επίσης τα προξενικά ταχυδρομεία ξένων χωρών στην Κωνσταντινούπολη.
Την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το ταχυδρομικό σύστημα «μενζίλι», χρησιμοποιεί έφιππους ταχυδρόμους «τατάρηδες», με ιδιαίτερο κώδικα ενδυμασίας, . Παράλληλα, υπάρχει έκτακτο ταχυδρομείο με πεζούς «οι πεζόδρομοι», για την εξυπηρέτηση των ιδιωτών. Τα χωριά, είναι υποχρεωμένα να τους δώσουν στέγη και τροφή (κονάκι), γεγονός που προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια.
Στην Επανάσταση του 1821, οι ανάγκες του αγώνα καθιστούν επιτακτική την οργάνωση ταχυδρομικής υπηρεσίας. Εκτακτοι πεζοί ή έφιπποι ταχυδρόμοι (οι «γραμματοφόροι» ή «πεζόδρομοι» της Διοίκησης, οι «πεζοί», οι «σουρτζήδες»…) κάτω από τις τοπικές αρχές, έχουν ως επάγγελμα ή προσωρινή ενασχόληση τη μεταφορά της αλληλογραφίας. Υπάρχουν τοπικά ταχυδρομεία, τα οποία διοικούν πρόκριτοι και επιχειρηματίες, ενώ συχνό φαινόμενο είναι η παραβίαση του απορρήτου της αλληλογραφίας και η μεγάλη αργοπορία στην παράδοση των επιστολών.
Η πρώτη ενέργεια για την οργάνωση των επικοινωνιών γίνεται από το Δημήτριο Υψηλάντη τον Ιούλιο του 1821.
Ο Ιωάννης Κωλέττης, Μινίστρος (Υπουργός) των Εξωτερικών είναι ο άνθρωπος που σχεδόν επιτυγχάνει την οργάνωση ικανοποιητικής Κυβερνητικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας, αξιοποιώντας την εμπειρία που έχει αποκτήσει από την προϋπηρεσία του σε θέματα οργάνωσης στην Αυλή του Αλή Πασά στα Γιάννενα. Οι ταχυδρόμοι του Κωλέττη είναι συνήθως έκτακτοι υπάλληλοι, επιλεγμένοι από τις εκάστοτε τοπικές αρχές.
Η εισήγηση του Κολοκοτρώνη και ο ρόλος του Καρδαρά
Ο Κολοκοτρώνης είναι από τους πρώτους που εισηγούνται την οργάνωση τακτικών ταχυδρομείων. Ζητά τη συστηματοποίηση της διεξαγωγής της ταχυδρομικής υπηρεσίας. Η εισήγηση του Γέρου του Μοριά εγκρίνεται αμέσως και συστήνεται ταχυδρομείο, η οργάνωση του οποίου ανατίθεται στον Αθανάσιο Καρδαρά .
Αρχικά συστήνονται Ταχυδρομικά Γραφεία στην Τρίπολη, το Αργος και την Επίδαυρο και αργότερα σε άλλες πόλεις.
Η πρωτοβουλία του συνταγματάρχη Στάνχοουπ
Σοβαρή πρωτοβουλία για τη σύσταση Γενικού Ταχυδρομείου αναλαμβάνει ο Αγγλος συνταγματάρχης Λέστερ Στάνχοουπ. Εισηγείται την οργάνωση από την αρχή μιας ταχυδρομικής υπηρεσίας με κέντρο την Τριπολιτσά και με ανταπόκριση προς τη Γαστούνη, το Ναύπλιο και την Κόρινθο και, περαιτέρω, από την Γαστούνη προς τη Δυτική Ελλάδα, τα Επτάνησα και την Ευρώπη, από το Ναύπλιο προς τα νησιά του Αιγαίου και από την Κόρινθο προς την Ανατολική Ελλάδα. Προτείνει τα γράμματα και τα δέματα να στέλνονται με πεζούς ταχυδρόμους.
Η προσπάθεια του φιλέλληνα Συνταγματάρχη Φαβιέρου
Νέα προσπάθεια οργάνωσης Γενικού Ταχυδρομείου γίνεται από τον οργανωτή του πρώτου τακτικού ελληνικού στρατού, το Γάλλο Βαρόνο, Συνταγματάρχη Κάρολο Φαβιέρο (Charles Nicole Fabvier) αρχές του 1826, με άδεια της Διοίκησης, για τη μεταβίβαση της αλληλογραφίας μεταξύ Ναυπλίου και Αθήνας. Το μεγαλόπνοο σχέδιο του φιλέλληνα Συνταγματάρχη, αποβλέπει στην ένωση της Αθήνας με το Ναύπλιο και την Ανατολική Ελλάδα μέσω εναλλασσόμενων τακτικών «πεζοδρόμων».
Η σύγχρονη Ταχυδρομική Υπηρεσία συστήνεται με ψήφισμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (28 Σεπτεμβρίου 1828), που εκδίδεται στον Πόρο. Το διάστημα 1849-1881, λειτουργούν Ελληνικά Ταχυδρομεία σε περιοχές που κατέχουν οι Τούρκοι όπως η Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αλεξάνδρεια, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Αρτα και Πρέβεζα. Χαρακτηριστικός σταθμός της εξέλιξης του ταχυδρομείου θεωρείται το έτος 1840, όταν ο Άγγλος Hill εισάγει τη μεταρρύθμιση της τιμολόγησης με γραμματόσημα. Το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο, με την κεφαλή του Ερμή, κυκλοφορεί το 1861.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ
Η Μεγάλη κεφαλή του Ερμή
|
Tην 1η Οκτωβρίου 1861 (*) κυκλοφόρησαν τα πρώτα ελληνικά γραμματόσημα που τυπώθηκαν στο Παρίσι, στο τυπογραφείο Ernest Meyer σε πλάκες 150 εκτύπων. Σχεδιάστηκαν από το γνωστό Γάλλο χαράκτη Albert Barre, γιο του J. Barre, δημιουργό των πρώτων γαλλικών γραμματοσήμων. Ο Α. Barre, βασίστηκε στο σχέδιο του πατέρα του για τα πρώτα γαλλικά γραμματόσημα του 1849 που απεικόνιζαν την κεφαλή της θεάς Δήμητρας. Το μετάλλιο με την κεφαλή του Ερμή για το Ελληνικό γραμματόσημο που σχεδίασε ο Α. Barre και το συνολικό αποτέλεσμα αποτελεί ένα αριστούργημα χαρακτικής τέχνης και είναι ένα εξαιρετικό δείγμα τυπογραφικής εργασίας της εποχής.
http://hermesheads.blogspot.gr/2008/03/blog-post.html |